Οι πραγματικές επιπτώσεις της πανδημίας Covid-19 θα παραμείνουν ασαφείς τουλάχιστον μέχρι οι επιχειρήσεις να δημοσιεύσουν τα οικονομικά τους στοιχεία. Κατ’ επέκταση, οι Ασφαλιστές Πιστώσεων, το μόνο που μπορούν να κάνουν, στην παρούσα φάση, είναι να υποθέσουν για το επίπεδο οικονομικής ευρωστίας των επιχειρήσεων, βασίζοντας τους υπολογισμούς τους σε συνδυαστική ανάλυση του κλάδου δραστηριοποίησης, των διαφορετικών επιπτώσεων ανά κλάδο (διαφορετικά αποτιμάται εκείνος του τροφίμου και διαφορετικά του τουρισμού), της παρεχόμενης κυβερνητικής στήριξης, το βαθμό απορρόφησης αυτής και της συμπεριφοράς των καταναλωτών. Οι αναλύσεις αυτές πραγματοποιούνται ως προσομοίωση σε διάφορους κλάδους της παγκόσμιας οικονομίας, με χρήση δεδομένων – όπως ο τζίρος, η πιστωτική πολιτική, ο δανεισμός και η κρατική στήριξη. Το μέχρι στιγμής συμπέρασμα είναι ότι δεν έχουν χτυπηθεί όλες οι επιχειρήσεις ομοιότροπα, ούτε όμως έχουν υποστηριχθεί από τις κρατικές παρεμβάσεις κατ’ αναλογία. Η προσομοίωση δείχνει ότι, παρά τις σταθεροποιητικές επιδράσεις της εκάστοτε κυβερνητικής στήριξης, η εταιρική οικονομική ευρωστία περιορίστηκε σημαντικά το 2020, συνεχίζει δε να βάλλεται το 2021, γεγονός που εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε αύξηση των εταιρικών αφερεγγυοτήτων, οι οποίες, φαίνεται να έχουν καθυστερήσει μεν, αλλά όχι αποφευχθεί.
Η οικονομική ζημία που προκαλείται από την πανδημία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη μείωση της ζήτησης, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν λιγότεροι καταναλωτές που επιθυμούν να αγοράσουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες που βρίσκονται διαθέσιμα στην παγκόσμια οικονομία. Αυτή η δυναμική εμφανίζεται ξεκάθαρα σε βιομηχανίες –όπως ο τουρισμός και τα ταξίδια. Η ίδια δυναμική ισχύει και για άλλες βιομηχανίες, με τη μείωση της ζήτησης για πετρέλαιο και καινούργια αυτοκίνητα, καθώς οι καθημερινές μετακινήσεις, οι κοινωνικές εκδηλώσεις και οι εκδρομές δεν αποτελούν πλέον επιλογή. Καθώς οι εταιρείες αρχίζουν να μειώνουν την απασχόληση για να αντισταθμίσουν τα χαμένα έσοδα, η ανησυχία είναι ότι αυτό θα δημιουργήσει μια πτωτική οικονομική στροφή όταν αυτοί οι μέχρι προσφάτως εργαζόμενοι-άνεργοι δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν τόσα αγαθά και υπηρεσίες όπως πριν. Αυτή η δυναμική κάνει τους οικονομολόγους να συλλογιστούν εάν η πανδημία Covid-19 θα μπορούσε να οδηγήσει σε παγκόσμια ύφεση στην κλίμακα της Μεγάλης Ύφεσης. Παρά τον σαφή κίνδυνο στoν οποίo βρίσκεται η παγκόσμια οικονομία, υπάρχουν λόγοι να ελπίζουμε ότι αυτό το χειρότερο σενάριο μπορεί να αποφευχθεί. Οι κυβερνήσεις έμαθαν από προηγούμενες κρίσεις ότι οι επιπτώσεις μιας ύφεσης που βασίζεται στη ζήτηση μπορούν να αντιμετωπιστούν με τις κρατικές δαπάνες. Κατά συνέπεια, πολλές κυβερνήσεις αυξάνουν την παροχή χρηματικής ευημερίας στους πολίτες και διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις έχουν πρόσβαση στα κεφάλαια που απαιτούνται για να διατηρήσουν το προσωπικό τους απασχολημένο σε όλη την πανδημία.
Επιπλέον, η ιδιαιτερότητα αυτής της κρίσης αποτυπώνεται στο γεγονός ότι ορισμένοι τομείς έχουν ήδη επωφεληθεί από αυτήν. Το ηλεκτρονικό εμπόριο, το λιανικό εμπόριο τροφίμων και η βιομηχανία υγειονομικής περίθαλψης εμφανίζουν σημαντική οικονομική ανάπτυξη, που φαίνεται να αντισταθμίζει, κάπως, τη ζημία. Παρατηρήθηκε ένα ισχυρό ρεύμα που προκλήθηκε από την υγειονομική κρίση, για διαδικτυακές δραστηριότητες (εργασία από το σπίτι, αγορά αγαθών στο διαδίκτυο, επικοινωνία με την οικογένεια στην εστία, μαθήματα εξ αποστάσεως κ.λπ.), το οποίο έδωσε την ευκαιρία στους παρόχους λύσεων πληροφορικής να αυξήσουν τα μερίδια αγοράς τους.
Έχει η κρίση σαφή ημερομηνία λήξης κατά την οποία να αρθούν όλοι οι περιορισμοί;
Αυτό φαίνεται να είναι δυνατό όταν η πλειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού εμβολιαστεί.
Θα μπορούσε τότε η παγκόσμια οικονομία να βιώσει μια απότομη ανάκαμψη;
Υπάρχουν πολλές μεταβλητές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν μια τέτοια οικονομική ανάκαμψη – για παράδειγμα, η μειωμένη προσφορά αγαθών και υπηρεσιών για την κάλυψη της χαμηλότερης ζήτησης θα μπορούσε να δημιουργήσει μεσοπρόθεσμες ελλείψεις και αυξήσεις τιμών – αλλά οι εκτιμήσεις μας μας κάνουν να πιστεύουμε ότι, με το σωστό συνδυασμό των κατάλληλων εταιρικών αποφάσεων, των κατάλληλων κυβερνητικών απαντήσεων και τύχης, μερικές από τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις θα αποφευχθούν. Ο ρόλος του Ασφαλιστή Πιστώσεων είναι να ακροβατεί μεταξύ όλων αυτών των ιδιαιτεροτήτων, των αντιξοοτήτων και να προσαρμόζεται γρήγορα στα νέα δεδομένα. Οφείλει να επιδεικνύει ψυχραιμία όταν οι συνθήκες αλλάζουν και οι λύσεις που προτείνει στην αγορά να είναι σύγχρονες, προσαρμοσμένες στις νέες ανάγκες. Οφείλει να προσφέρει στην αγορά, στον επιχειρηματία, αλλά και στον B2B καταναλωτή τη διαβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά, ότι όλα θα διορθωθούν και θα επανέλθουν σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Οφείλει, δηλαδή, να αφομοιώνει τις ιδιαίτερες συνθήκες στην καθημερινότητα της διαχείρισης και όχι να τις δαιμονοποιεί. Αυτή η ηρεμία και ισορροπία διασφαλίζεται με τη συνεχή υποστήριξη των καλύψεων, με την υποστήριξη νέων, ενισχυμένων καλύψεων, χωρίς επιφυλάξεις ή υπαναχωρήσεις. Αυτή η ηρεμία και ισορροπία δίνει στην αγορά την ανακούφιση που χρειάζεται ώστε να λειτουργεί απρόσκοπτα, σχεδόν φυσιολογικά. Άλλωστε, τα πάντα στηρίζονται στην Ψυχολογία.
