Το πρόσφατο δυσάρεστο γεγονός με το θανατηφόρο τροχαίο στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης φέρνει για ακόμη μια φορά στην επιφάνεια ένα διαχρονικό πρόβλημα που μαστίζει την κοινωνία μας. Τα ανασφάλιστα οχήματα δεν είναι απλά ένα ζήτημα που η αρμόδια αρχή και οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν έχουν καταφέρει να λύσουν αλλά ένα βαθύ κοινωνικό πρόβλημα που αντικατοπτρίζεται στους ελληνικούς δρόμους και δυστυχώς δείχνει την ποιότητα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζούμε.
Μιας κοινωνίας του «5 λεπτά θα κάνω», «αφού χωράει αμάξι, παράτα το εδώ», «πορτοκαλί είναι πάτα το», «έχεις κάνα φίλο στην τροχαία», «σιγά μη τύχει σε εμένα» και φυσικά του all time classic… «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»!
Στην αρχή όλοι νομίζαμε ότι τα σχεδόν 1.000.000 ανασφάλιστα οχήματα κυκλοφορούσαν στους ελληνικούς δρόμους λόγω της οικονομικής κρίσης που μάστιζε και μαστίζει τη χώρα. Ανεπίτρεπτο αλλά δυστυχώς αναπόφευκτο απόνερο της βαριάς οικονομικής ύφεσης.
Τα χρόνια όμως πέρασαν, ημιτελή μέτρα πάρθηκαν, το νούμερο των ανασφάλιστων οχημάτων μειώθηκε – αισθητά – αλλά από εκεί και πέρα ξεκίνησε ένα τραγικό κρυφτό και κυνηγητό μεταξύ πολιτείας που αδυνατεί να συντηρήσει το μέτρο, ασφαλιστικών εταιρειών στις ανανεώσεις συμβολαίων και φυσικά ιδιοκτητών των Ι.Χ. οι οποίοι αφού είδαν ότι η Οδηγία δεν εφαρμόστηκε καθολικά, ξαναγύρισαν στην παλιά τους πρακτική.
Ποια είναι αυτή; «Έλα μωρέ δε βαριέσαι. Μέχρι τη γωνία πάω ή το κουνάω κάθε Κυριακή να μη σκουριάσει. Μ@x!#$% είμαι να πληρώνω κερατιάτικα;» Με συγχωρείτε για το λεξιλόγιο αλλά προσπαθώ να αποτυπώσω την πραγματικότητα. Και δυστυχώς αυτή η νοοτροπία δεν γνωρίζει από κοινωνικά στρώματα.
Και αυτή είναι η μεγαλύτερη παθογένεια. Μπορείς να την συναντήσεις στις ευπαθείς ομάδες, στους μικρομεσαίους αλλά και στους άνετους οικονομικά. Όπως είδαμε στο πρόσφατο περιστατικό με τον γνωστό(;) επιχειρηματία που χωρίς να γνωρίζουμε τα αίτια (δικαστές δεν είμαστε να βγάλουμε μόνοι μας συμπεράσματα) παρέσυρε και σκότωσε ένα νεαρό μοτοσικλετιστή εγκαταλείποντάς τον στο σημείο της τραγωδίας. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήταν και ανασφάλιστος. Και εμείς εκεί θα σταθούμε.
Ο οδηγός καθόταν στο τιμόνι ενός πισωκίνητου οχήματος 505 αλόγων και τελική 320 χλμ. την ώρα. Από τα πιο εμβληματικά μοντέλα της Corvette που μάλιστα συστήνεται στους οδηγούς να προσέχουν με την οδική τους συμπεριφορά. Αυτό το αμάξι «κτήνος», λοιπόν, ο οδηγός του το είχε ανασφάλιστο, δεν είχε τα λεφτά; Μην τρελαθούμε. Μόνο και μόνο για να το βάλεις μπρος καις 20 ευρώ.
Ήταν η νοοτροπία του που τον οδήγησε σε αυτή την πράξη. Η νοοτροπία του «αφού δεν το κυκλοφορώ συχνά γιατί να το ασφαλίσω» και αυτό είναι το τρομακτικό. Μια έλλειψη παιδείας που δυστυχώς συντελεί σε τραγικά περιστατικά. Και στο να γινόμαστε μάρτυρες της εγκατάλειψης ενός συνανθρώπου μας σε τροχαίο αλλά και στο να κυκλοφορούμε ανασφάλιστοι χωρίς να γνωρίζουμε τις πραγματικές συνέπειες των πράξεών μας.
